ارتودنتیست ها از انواع ارتودنسی برای درمان مشکلات مختلف دندانی مانند دندان های کج یا شلوغ استفاده می کنند. گاهی اوقات، بیماران می توانند بین دستگاه های ارتودنسی ثابت یا متحرک تصمیم بگیرند. همانطور که میدانید سیستم های ارتودنسی دارای دو بخش کلی ارتودنسی ثابت (بریس) و متحرک (الاینر های شفاف) هستند، بریس های ثابت و متحرک نیز وجود دارند.
برای داشتن دندانهای صاف و مرتب دیگر نیازی نیست که فقط به استفاده از ارتودنسیهای فلزی سنتی بسنده کنید. انواع مختلفی از سیستمهای ارتودنسی با ظاهر بهتر وجود دارند که پس از اعمال، ظاهراً پنهان هستند و قابل روئیت نیستند و متخصص ارتودنسی شما نیز معمولاً میتوانند ارائه دهند.
در این مقاله به بررسی اجمالی انواع ارتودنسیهای دندانی یا سیستمهای ارتودنسی پرداخته ایم.
بررسی اجمالی : انواع مختلف اتودنسی / سیستم های ارتودنسی
الف) ارتودنسیهای نامرئی (ارتودنسیهای متحرک)
در این نوع ارتودنسی، برای مرتب کردن دندانها از یک سری الاینر یا ترازهای الاستیکی شفاف استفاده میشود. ویژگی این ارتودنسیها این است که متحرک است و شما میتوانید آن را از دهان خارج کنید.
مزایا و معایب ارتودنسیهای نامرئی
از بسیاری جهات، الاینر درمانی شفاف رویای محقق شده بیماران است. آنها میتوانند درمان ارتودنسی را، بدون دردسرهای ناشی از چسباندن اجزای سیستم ارتودنسی ثابت به دندانهایشان انجام دهند. (الاینرها هنگام غذا خوردن، در مواقع خاص در صورت تمایل خارج میشوند و هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مانعی ایجاد نمیکنند.)
ممکن است استفاده از الاینرهای شفاف کاملاً ایدهآل نباشد. درست است که هر زمان که نیاز باشد میتوان آن را از دهان خارج کرد اما ممکن است اخیلی از دید دیگران مخفی نماند به ویژه زمانی که در درمان موردی نیاز به استفاده از اجزای اضافی، دکمهها وکشها باشد. همچنین الاینرهای متحرک در درمان انواع ناهنجاریهای سخت دندانی مناسب نیستند.
ب) ارتودنسیهای لینگوال (ارتودنسیهای پشت دندانی)
برندها Incognito®، In-Ovation®، Harmony®، iBraces®، و غیره…
براکتهای لینگوال بسیار شبیه براکتهای معمولی هستند، با این تفاوت که براکتها و سیمهای آنها همگی در پشت دندان (جایی که روئیت آنها سخت است) نصب میشوند.
مزایا و معایب ارتودنسیهای لینگوال
از بسیاری جهات، استفاده از این نوع ارتودنسیها یک سیستم ایدهآل محسوب میشود. از آنجایی که از دستگاههای براکت و سیم ثابت استفاده میشود، دندانپزشک کنترل بالایی روی حرکات دندانها دارد. این میزان کنترل به همان میزان استفاده از ارتودنسیهای سنتی (بریسهای جلو دندان) وجود دارد. در این روش، ارتودنسی ها در پشت دندانها و دور از دید هستند، بنابراین دیگران متوجه استفاده شما از ارتودنسیهای ارتودنسی نخواهند شد.
با این حال، در این روش نیز، همه چیز به اندازهای که به نظر میرسد ایدهآل نیست. ممکن است عادت کردن به ارتودنسیهای لینگوال دشوار باشد. (به ویژه ارتودنسیهای لینگوال ممکن است در مسائل مربوط به زبان بیمار، اذیت کننده باشند). همچنین هنگام غذا خوردن و تمیز کردن دندانها میتواند به عنوان یک مانع محسوب شوند.
ج)ارتودنسیهای سرامیکی (ارتودنسیهای شفاف)
این روش ارتودنسی در واقع همان روش براکتهای معمولی دندانی است. (براکت هایی که به کمک یک سیم از روی دندانها عبور کرده و به دندانها متصل میشوند). با این تفاوت که به جای استفاده از براکتهای ساخته شده از فولاد ضد زنگ، از ارتودنسیهای ساخته شده از سرامیک استفاده میشود.
بنابراین، به جای استفاده از براکتهای نقرهای رنگ که با رنگ دندانهای شما تضاد دارد، از بربراکتهای سفید و شفاف استفاده میشود و با لبخندتان ترکیب میشوند. در برخی موارد، از یک سیم کمانی سفید و کش سفید یا شفاف استفاده میشود تا مجموعه اجزای استفاده شده بهتر با هم ترکیب شوند.
مزایا و معایب ارتودنسیهای سرامیکی
وقتی از براکتهای سرامیکی استفاده میشود، درمان تقریباً همانند استفاده از بریسهای نقرهای معمولی خواهد بود البته شاید با یک سری نقصهای جزئی. برای مثال، براکتهای سرامیکی نسبت به انواع فلزی بزرگتر هستند و لبههای تیزتری دارند؛ بنابراین ممکن است موجب تحریک بافتهای نرم دهان شوند. همچنین ممکن است بیشتر در معرض شکستگی قرار بگیرند که این مورد می تواند باعث درد و ناراحتی و یا تاخیر در طول درمان شود.
د) ارتودنسی فلزی معمولی
ارتودنسی های فلزی قدیمیترین تکنیک ارتودنسی هستند. در واقع این تکنیک پدر روشهای ارتودنسی محسوب میشوند و علیرغم ظاهر فلزی که دارند، روش امتحان شده و واقعی برای مرتب و صاف کردن دندان هستند.